Sposoby klasyfikacji

Grę wideo, podobnie jak większość innych form mediów, można podzielić na gatunki . Jednak w przeciwieństwie do filmu lub telewizji, które wykorzystują elementy wizualne lub narracyjne, gry wideo są generalnie kategoryzowane według gatunków na podstawie ich interakcji w trakcie rozgrywki, ponieważ jest to podstawowy sposób interakcji z grą wideo. Ustawienie narracji nie wpływa na rozgrywkę; strzelanka jest nadal strzelanka, niezależnie od tego, czy odbywa się to w świecie fantazji lub w przestrzeni kosmicznej. [33] [34] Wyjątkiem jest gatunek horroru , używany w grach opartych na narracyjnych elementach horroru , zjawisk nadprzyrodzonych ihorror psychologiczny .

Nazwy gatunków zwykle same się opisują w kategoriach typu rozgrywki, takich jak gra akcji , gra fabularna lub strzelanka , chociaż niektóre gatunki mają pochodzenie z wpływowych dzieł, które zdefiniowały ten gatunek, takich jak roguelikes od Rogue , [36] Klony Grand Theft Auto z Grand Theft Auto III , [37] i gra battle royale z filmu Battle Royale . [38] Nazwy mogą się zmieniać w czasie, gdy gracze, programiści i media wymyślają nowe terminy; na przykład strzelanki pierwszoosobowebyły pierwotnie nazywane „klonami Dooma” w oparciu o grę z 1993 roku . [39] Istnieje hierarchia gatunków gier, z gatunkami najwyższego poziomu, takimi jak „strzelanka” i „gra akcji”, które ogólnie przedstawiają główny styl rozgrywki w grze, oraz kilka podgatunków o określonej implementacji, na przykład w strzelankach z perspektywy pierwszej osoby. strzelanka i strzelanka trzecioosobowa . Istnieją również typy międzygatunkowe, które należą do wielu gatunków na najwyższym poziomie, takich jak gra przygodowa akcji .

Tryb

Tryb gry wideo opisuje, ilu graczy może korzystać z gry tego samego typu. Wyróżnia się to przede wszystkim grami wideo dla jednego gracza i grami wideo dla wielu graczy . W tej ostatniej kategorii w gry wieloosobowe można grać na różne sposoby, w tym lokalnie na tym samym urządzeniu, na oddzielnych urządzeniach połączonych za pośrednictwem sieci lokalnej, takiej jak imprezy LAN , lub online za pośrednictwem oddzielnych połączeń internetowych. Większość gier wieloosobowych opiera się na rywalizacji, ale wiele z nich oferuje opcje kooperacyjne i zespołowe, a także asymetryczną rozgrywkę . Gry online wykorzystują struktury serwerowe, które mogą również umożliwiać gry online dla wielu graczy (MMO) do obsługi setek graczy jednocześnie.

Niewielka liczba gier wideo to gry typu zero-player , w których gracz ma bardzo ograniczoną interakcję z samą grą. Są to najczęściej gry symulacyjne, w których gracz może ustalić stan początkowy, a następnie pozwolić, aby gra przebiegała samodzielnie, obserwując wyniki jako bierny obserwator, tak jak w przypadku wielu skomputeryzowanych symulacji Gry w Życie Conwaya

Zamiar

Większość gier wideo jest tworzona do celów rozrywkowych, czyli do kategorii zwanej inaczej „grami podstawowymi”. [23] Istnieje podzbiór gier opracowanych w innych celach niż rozrywka. Obejmują one:

Codzienne gry

Gry rekreacyjne są zaprojektowane z myślą o łatwej dostępności, łatwej do zrozumienia rozgrywce i szybkich do zrozumienia zestawach reguł i są skierowane do odbiorców masowych , w przeciwieństwie do gier hardcore . Często wspierają możliwość wskakiwania i wychodzenia z gry na żądanie, na przykład podczas dojazdów do pracy lub przerw na lunch. Liczne gry przeglądarkowe i mobilne mieszczą się w obszarze gier casualowych, a gry casualowe często pochodzą z gatunków z elementami gry o niskiej intensywności, takimi jak dopasowywanie trzech , ukryte przedmioty , zarządzanie czasem i łamigłówki . [41] Gry przyczynowe często korzystają z gier społecznościowychmechanika, w której gracze mogą pozyskać pomoc znajomych w swoich sieciach społecznościowych, aby codziennie wykonywać dodatkowe tury lub ruchy. [42] Popularne gry casualowe to Tetris i Candy Crush Saga .

Nowsze, zaczynające się pod koniec 2010 roku, to hiper-casualowe gry, które używają jeszcze bardziej uproszczonych reguł dla krótkich, ale nieskończenie powtarzalnych gier, takich jak Flappy Bird ./div>

Gry edukacyjne

Oprogramowanie edukacyjne było używane w domach i salach lekcyjnych, aby pomagać w nauczaniu dzieci i uczniów, a gry wideo zostały w podobny sposób dostosowane z tych powodów, wszystkie zaprojektowane tak, aby zapewnić formę interaktywności i rozrywki związanej z elementami projektowania gier. Istnieje wiele różnic w ich projektach i sposobach edukacji użytkownika. Są one zasadniczo podzielone na gry edukacyjne, które zwykle koncentrują się na wartości rozrywkowej i uczeniu się na pamięć, ale jest mało prawdopodobne, aby angażowały się w krytyczne myślenie , oraz gry edukacyjne, które są nastawione na rozwiązywanie problemów poprzez motywację i pozytywne wzmocnienie, jednocześnie bagatelizując wartość rozrywkową. [44] Przykłady gier edukacyjnych obejmują The Oregon Trailoraz serial Carmen Sandiego . Co więcej, gry, które początkowo nie zostały opracowane do celów edukacyjnych, po wydaniu trafiły do ​​sal lekcyjnych, często te, które zawierają otwarte światy lub wirtualne piaskownice , takie jak Minecraft

Poważne gry

Poza grami edukacyjnymi, poważne gry to takie, w których czynnik rozrywki może zostać wzmocniony, przyćmiony lub nawet wyeliminowany przez inne cele w grze. Projekt gry służy wzmocnieniu celu gry, który nie jest rozrywką, np. Wykorzystanie technologii gier wideo w interaktywnym świecie gry lub grywalizacja w celu treningu wzmacniającego. Gry edukacyjne są formą poważnych gier, ale inne rodzaje poważnych gier obejmują gry fitness, które obejmują znaczne ćwiczenia fizyczne pomagające graczowi w utrzymaniu sprawności (takie jak Wii Fit ), symulatory lotu, które symulują pilotowanie samolotów komercyjnych i wojskowych (takie jak Microsoft Flight Symulator ),gry reklamowe, które są zbudowane wokół reklamy produktu (np. Pepsiman ) oraz gry informacyjne mające na celu przekazanie określonego przesłania rzeczniczego (np. NarcoGuerra ).

Oceny treści

Gry wideo mogą podlegać krajowym i międzynarodowym wymaganiom dotyczącym klasyfikacji treści . Podobnie jak w przypadku ocen treści filmowych, typowanie ocen gier wideo identyfikuje docelową grupę wiekową, którą krajową lub regionalną komisję oceniającą uważa za odpowiednią dla gracza, od osób w każdym wieku, przez nastolatki lub starsze, do osób dojrzałych i rzadko widywanych tytuły tylko dla dorosłych. Większość recenzji treści opiera się na poziomie przemocy, zarówno pod względem jej rodzaju, jak i jej drastycznego charakterumogą być przedstawiane i treści seksualne, ale można również zidentyfikować inne tematy, takie jak używanie narkotyków i alkoholu oraz hazard, które mogą mieć wpływ na dzieci. Podstawowy identyfikator oparty na minimalnym wieku jest używany przez prawie wszystkie systemy, wraz z dodatkowymi deskryptorami do identyfikacji określonych treści, o których gracze i rodzice powinni wiedzieć.

Przepisy różnią się w zależności od kraju, ale generalnie są to systemy dobrowolne przestrzegane przez praktyki sprzedawców, z karami i grzywnami nakładanymi przez organ oceniający na wydawcę gier wideo za niewłaściwe wykorzystanie ocen. Do głównych systemów oceny treści należą:

  1. Entertainment Software Rating Board (ESRB) nadzorujący gry wydawane w Stanach Zjednoczonych. Klasyfikacja ESRB jest dobrowolna i oceniana na poziomie E (wszyscy), E10 + (wszyscy od 10 lat), T (nastolatki), M (osoby dorosłe) i AO (tylko dla dorosłych). Próby wprowadzenia mandatu dla gier wideo w Stanach Zjednoczonych doprowadziły następnie do przełomowej sprawy Sądu Najwyższego , Brown przeciwko Stowarzyszeniu Kupców Rozrywki w 2011 roku, w której orzekł, że gry wideo są chronioną formą sztuki, kluczowym zwycięstwem branży gier wideo.
  2. Pan European Game Information (PEGI) obejmujący Wielką Brytanię, większość Unii Europejskiej i inne kraje europejskie, zastępując poprzednie systemy krajowe. System PEGI korzysta z treści ocenianych na podstawie minimalnych zalecanych grup wiekowych, które obejmują 3+, 8+, 12+, 16+ i 18+.
  3. Australian Classification Board (ACB) nadzoruje oceny gier i innych prac w Australii, korzystając z ocen G (ogólne), PG (nadzór rodzicielski), M (dla dorosłych), MA15 + (dla osób dorosłych), R18 + (z ograniczeniami) i X ( Ograniczone do materiałów pornograficznych). ACB może również odmówić przyznania oceny grze (RC - Odmowa Klasyfikacji). Oceny ACB są egzekwowane przez prawo, a co ważne, gry nie mogą być importowane ani kupowane cyfrowo w Australii, jeśli nie uzyskały oceny lub otrzymały ocenę RC, co prowadzi do wielu godnych uwagi zakazanych gier .
  4. Computer Entertainment Rating Organisation (CERO) ocenia gry dla Japonii. Ich oceny obejmują A (wszystkie grupy wiekowe), B (12 lat i więcej), C (15 lat i więcej), D (17 lat i więcej) i Z (18 lat i więcej).
Typowa etykieta oceny ESRB, zawierająca ocenę i konkretne deskryptory treści dla Rabbids Go Home
Ponadto główny system treści pracował nad stworzeniem International Age Rating Coalition (IARC), środka usprawniającego i dostosowującego system oceny treści w różnych regionach, tak aby wydawca musiał ukończyć przegląd ocen treści tylko dla jednego dostawcy. i skorzystaj z przejścia IARC, aby potwierdzić ocenę treści dla wszystkich innych regionów.

W niektórych krajach obowiązują jeszcze bardziej restrykcyjne zasady dotyczące treści politycznych lub ideologicznych. Warto zauważyć, że segment gier wideo w Chinach jest w większości odizolowany od reszty świata ze względu na cenzurę rządu, a wszystkie publikowane tam gry muszą podlegać ścisłej kontroli rządu, nie dopuszczając treści, takich jak oczernianie wizerunku Komunistycznej Partii Chin . Zagraniczne gry wydawane w Chinach często wymagają modyfikacji przez programistów i wydawców w celu spełnienia tych wymagań.

Strona główna Pohodzenie Terminologia Składniki gry wideo Rozwój